โรงพยาบาลพิมาย
พงศกร สุพรรณชาติ พ่อผมเข้ารับบริการเพราะได้รับบาดเจ็บที่ซี่โครงซ้ายอยู่ได้นอนห้องผู้ป่วยศัล ครั้งที่แล้ว(นานมาก)พ่อผมนอนห้องพิเศษเพราะตอนนั้นได้นอนยาว แต่ครั้งนี้กะลองดูอาการก่อนถ้าได้อยู่ยาวก็คงนอนห้องพิเศษ แต่พอผ่านไป 2 วันพ่อผมได้กลับบ้านเพราะหมอบอกกลับได้ กลับมาถึงพ่อผมพูดใหญ่เลยว่าหมอและพยาบาลแทบทั้งห้องเนี่ยทำตัวแย่มากๆ อวดเบ่งวางก้าม หมอก็กระโชกโฮกฮาก พยาบาลนี่พอคนไข้เป็นคนหนุ่มหน่อยก็พูดจาหยอกล้อสนุกสนาน พอคนไหนแก่หน่อยแล้วสภาพไม่ค่อยดีทำอะไรลำบากก็พูดแบบไม่สนเลย พ่อผมเจ็บซี่โครงซ้ายเพราะโดนกระแทกจนมันอาจจะร้าว แต่ดันจับกระชากดึงให้ลุก ตอนผมไปซ้อมมวยแค่โดนต่อยเข้าซี่โครงซ้าย 10 กว่าทีมันยังช้ำจนเห็นได้ชัด เลยเข้าใจเลยว่าพ่อแกเจ็บขนาดไหน คุณทำงานแบบนี้เข้าใจแหล่ะว่ามันเหนื่อย แต่เข้ามาแล้วก็ต้องยอมรับได้สิว่าคุณต้องเจอแบบนี้ หรือตอนแรกก่อนมาเรียนหมอ-พยาบาล คิดว่าจะได้มานั่งกินเงินเดือนฟรีๆเหรอ ก็ไม่น่าใช่นะเค้าก็คงออกมาเล่าประสบการณ์กันทั้งนั้นว่าเจออะไร รับไม่ได้จะมาเป็นทำใมครับ แบบนี้สมัยก่อนเค้าเรียกทำงานแบบ"เช้าชามเย็นชาม"ป่ะ
