พระราชวังดุสิต

Lily Chan พระที่นั่งทรงธรรมเป็นตึกสองชั้นที่สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวีในรัชกาลที่5 ทรงสร้างอุทิศพระราชทานแด่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ สยามมงกุฎราชกุมารผู้เป็นพระราชโอรสในปี พศ 2445 ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงใช้พระที่นั่งแห่งนี้เป็นที่ประทับแรมเมื่อเสด็จมาทรงธรรมรักษาอุโบสถศีล และภายหลังได้ใช้เป็นที่ประชุมสังฆมนตรี ที่ศึกษาพระปริยัติธรรม และจัดงานของวัด นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งพระศพและศพบุคคลสำคัญเพื่อบำเพ็ญพระราชกุศล ชมอาคารและสถาปัตยกรรมได้เฉพาะด้านนอก หลังคามุงกระเบื้องเคลือบ ช่อฟ้าใบระกาลงรักปิดทอง หน้าบันทั้ง4ด้านจำหลักภาพต่างๆปิดทองประดับกระจก

Suporn Kulwatnantachai เมื่อเข้าวัดจะเห็นหอพระรัคนไตร​ เป็นบุษบก​ยอดสี่เหลี่ยม​สี่ขาว มีหอระฆังเล็กสองข้าง​ มีซุ้มทรง​จตุร​มุข​ล้อมสี่ทิศ​ ประดิษฐาน​พระยืนปางห้ามสมุทร​ ซ้ายมือ​มีมณฑป​จตุรมุข​ เป็นแบบขนบเดิม มีช่อฟ้าใบระกา​หางหงส์​ หน้าบันเป็นรูปพระ​นารายณ์​ทรงครุฑ​ ภายในมีหลวงพ่อดำ​ พระ​พุทธ​รูป​ปางมารวิชัยสมัยอยุธยา​เป็นพระประธาน​ มีพระอัครสาวกนั่งสองข้าง​ ด้านหน้ามีพระปางสมาธิ​สององค์​ มีพระกริ่งและพระรูปยืนรัชกา​ลที่​ 5​ สองข้าง​ ด้านหลังและทางด้านขวามีพระยืนหลายองค์​ ทางด้านซ้ายเป็น​พระนั่ง​ ฝั่งตรงข้ามมีพระปางฉันสมอ​ ด้านหน้ามีพระพุทธ​บาทจำลอง​ หน้ามณฑป​มี​เจดีย์​ย่อมุม​ไม้​สิบสอง​ทรงเครื่อง​ ​(องค์​ระฆังมีลายปูนปั้น)​ สีขาว​ ด้านหลังเป็นพระอุโบสถ​

ณัฐดนัย ภักดีวีรวงศ์ 352...31 12 2567 วัดดุสิดารามวรวิหาร Wat Dusidaram เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร เดิมชื่อว่าวัดเสาประโคน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันตก ที่อยู่: 7 เชิงสะพาน พระปิ่นเกล้า - ท่ารถไฟ แขวงบางยี่ขัน เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร พระอุโบสถมีพระประธาน เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย มีพระอัครสาวกนั่งประนมมือ อยู่ข้างซ้ายขวาข้างละองค์ นั่งพับแพนงเชิงอยู่บนแท่นบัวคว่ำบัวหงายผินหน้าเข้าหาพระประธาน จิตรกรรมฝาผนังภายในเป็นภาพเทพชุมนุม เป็นเรื่องทศชาติและพุทธประวัติตอนผจญมาร และตอนเสด็จลงจากดาวดึงส์ ณัฐดนัย ภักดีวีรวงศ์ .... ถ่ายภาพ.... 31 12 2567 มีทั้งหมด 80 ภาพ วัดนี้อยู่ในอัลบั้มที่ 352 ของผู้เขียน (ภาพถ่ายของผู้เขียนทุกภาพทุกอัลบั้มสามารถนำไปใช้ได้ ผู้เขียนตั้งใจที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์ในการสื่อสารศาสนาในวงกว้าง โดยไม่ต้องขออนุญาติ การทำให้ธรรมะได้มีการเผยแพร่ขยายกว้างออกไปยิ่งขึ้นๆ จึงเป็นการสืบต่อพระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนยาวนานออกไป ) จากวัดภุมรินทร์ราชปักษี ฝั่งตรงข้ามคือวัดดุสิดาราม ผู้เขียนสอบถาม จนท ว่าจะเข้าไปถ่ายภาพ อุปสรรคคือโบสถ์ไม่ได้เปิดช่วงที่เข้าไปใหม่ๆ โชคดีที่พี่ที่ได้คุยจากวัดเเรกมาเห็นเข้า กำลังจะเข้าไปอุโบสถ ก็เลยได้รับโอกาสถ่ายภาพด้านใน มีความงดงามมากทั้งจากพระประธาน ภาพจิตรกรรม รู้สึกโชคดีที่เข้ามาจังหวะที่ดี ผู้ดูเเลวัดก็ใจดีที่ให้โอกาสถ่ายภาพด้านในเเละด้านนอก ออกมาด้านนอกรอบพระอุโบสถมีความงดงาม เงียบสงบดี ออกจากจุดนี้ไป ทางก่อนเข้าอุโบสถมีต้นไม้ปลูกอยู่หลายต้นดูร่มเย็น เจดีย์สีขาวก็มีให้เห็นเช่นกัน วัดดุสิดาราม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร เดิมชื่อว่าวัดเสาประโคน สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงศรีสุนทรเทพ พระเจ้าลูกเธอในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (รัชกาลที่ ๑) ได้ทรงสถาปนาขึ้น ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ ๒) สมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ ได้ทรงสร้างกุฏิด้านหน้า ๑ คณะ หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ เจดีย์ และบูรณปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุอื่น ๆ ทรงบรรจุอัฐิเจ้าฟ้ากรมหลวงศรีสุนทรเทพ ซึ่งเป็นพระเชษฐภคนี ในบริเวณกุฏิที่สร้างใหม่ และพระราชทานนามวัดว่า “วัดดุสิดาราม” พระอุโบสถเป็นอาคารก่ออิฐถือปูนมีระเบียงทั้งด้านหน้าและด้านหลัง หลังคาลด ๓ ชั้นมุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบันจำหลักรูปเทพพนม และรูปพระนารายณ์ทรงครุฑปิดทอง บานประตู หน้าต่าง เขียนลายรดนํ้าทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ ภายในพระอุโบสถมีพระประธาน เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย มีพระอัครสาวกนั่งประนมมืออยู่ข้างซ้ายขวาข้างละองค์ นั่งพับแพนงเชิงอยู่บนแท่นบัวคว่ำบัวหงายผินหน้าเข้าหาพระประธาน จิตรกรรมฝาผนังภายในเป็นภาพเทพชุมนุม เป็นเรื่องทศชาติและพุทธประวัติตอนผจญมาร และตอนเสด็จลงจากดาวดึงส์ เป็นภาพที่ยกย่องกันว่างามยอดเยี่ยมของยุครัตนโกสินทร์ ซึ่งเป็นฝีมือของช่างที่มีชื่อเสียงในรัชกาลที่ ๓ ประวัติ พระอารามนี้เป็นวัดโบราณ เดิมชื่อว่าวัดเสาประโคน ส่วนเรื่องที่จะมีมูลเหตุเป็นมาอย่างไรจึงมีชื่อดังนั้น ไม่ทราบแน่นอน เพราะยังไม่พบหลักฐานยืนยัน มีเพียงแต่เรื่องเล่าว่าเมื่อท่านสุนทรภู่แต่งนิราศภูเขาทองในราว พ.ศ. 2371 ก็ได้กล่าวถึงวัดนี้ไว้ว่า ถึงอารามนามวัดประโคนปัก ไม่เห็นหลักลือเล่าว่าเสาหิน เป็นสำคัญปันแดนในแผ่นดิน มิรู้สิ้นสุดชื่อที่ฦาชา— นิราศภูเขาทอง อนึ่ง คำว่า “ประโคน” ซึ่งเป็นชื่อของพระอารามนี้ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงนิยามไว้ดังนี้ว่า “โคน เห็นจะแปลว่า เสา ว่า หลัก ตัวอย่างเช่นคำ เสาประโคน ประ เป็นคำนำเข้าไปให้ผังพริ้งเพริศ เช่น จบ เป็นประจบ จวบเป็นประจวบ ชุมเป็นประชุม” ส่วนหลักฐานที่จะแสดงให้รู้ ว่าวัดนี้ได้สร้างขึ้นในปีไหน ใครเป็นผู้สร้าง และได้สร้างถาวรวัตถุหรือปูชนียวัตถุอะไรไว้บ้างในยุคแรก ก็ไม่มีปรากฏ จึงทราบไม่ได้

MhooPing PingMhoo ช่วง 4โมงเย็นคือจะกักรถไว้ทำไมไม่เข้าใจ รถข้างหน้าก็โล่งกักไว้แล้วให้แต่รถข้างในออก พอไฟเขียวก็ปล่อยไปได้แค่ไม่กี่คันแล้วก็กักต่อ ให้ข้างในออกไปกันจนเต็ม ไม่แปลกที่รถจะติด

Monton 64 วัดราชาธิวาส เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร ตั้งอยู่เลขที่ 3 ถนนสามเสน 9 แขวงวชิรพยาบาล เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร บรรยากาศสงบร่มรื่น มีที่จอดรถ เสียค่าจอด 30 บาท วัดราชาธิวาส เป็นวัดโบราณ สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมชื่อวัด สมอราย สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคลในรัชกาลที่ 1 ทรงปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะทรงผนวชได้เคยเสด็จประทับวัดนี้ ครั้นเสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติแล้วได้โปรดให้ปฏิสังขรณ์อีกครั้งหนึ่ง แล้วพระราชทานนามใหม่ว่า วัดราชาธิวาสวิหาร ซึ่งแปลว่า วัดอันเป็นที่ประทับของพระราชา ได้รับยกฐานะเป็นพระอารามหลวง เมื่อปีพุทธศักราช 2367 พระอุโบสถ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กหลังคามุงกระเบื้อง สร้างขึ้นแทนพระอุโบสถหลังเก่าที่ชำรุดทรุดโทรม พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัตติวงศ์ ทรงออกแบบสร้างใหม่โดยรักษาผนังพระอุโบสถเดิมด้านหลังไว้ โดยทรงวางแนวเสา และผนังโบสถ์ใหม่ครอมโบสถ์เก่าไว้ ลักษณะรูปทรงและลวดลายเลียนแบบสถาปัตยกรรมขอมมีเสาพาไลรอบ ภายในพระอุโบสถกั้นเป็น 3 ห้อง ห้องแรกเป็นโถงทางเข้าสู่ห้องกลาง ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระประธาน ภายใต้พุทธบัลลังก์บรรจุพระบรมราชสรีรังคารของสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี พระพันปีหลวง จิตรกรรมฝาผนังในพระอุโบสถเล่าเรื่องพระเวสสันดร ชาดก ทั้ง 13 กัณฑ์ ฝีพระหัตถ์ทรงร่างของสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัตติวงศ์ผู้เขียนภาพ คือ นายริโกลี ชาวอิตาเลียน เป็นจิตรกรรมอันเป็นวิธีการแบบใหม่ในสมัยนั้น ห้องหลังสุดประดิษฐานพระสัมพุทธวัฒโนภาส พระประธานองค์เดิมของวัดภายใต้พุทธบัลลังก์บรรจุพระบรมราชสรีรังคารของสมเด็จพระศรีสวรินทราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า พระประธาน ในพระอุโบสถเป็นพระพุทธรูปปางสมาธิ พระนามว่า พระสัมพุทธพรรณี หลวงพ่อนาค พระพุทธรูปหินปางนาคปรกสมัยลพบุรี ประดิษฐานอยู่ที่ศาลาหลวงพ่อนาค คณะเหนือ พระเจดีย์ ประดิษฐานอยู่หลังพระอุโบสถเป็นพระเจดีย์ที่มีอยู่ก่อนแล้ว เมื่อถึงรัชกาลที่ 5 โปรดให้ปฏิสังขรณ์ใหม่เป็นรูปทรงเลียนแบบสมัยศรีวิชัย ครอบพระเจดีย์องค์เดิม ต่อมารัชกาลที่ 4 โปรดให้สร้างต่อโดยพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศวรฤทธิ์เป็นผู้ควบคุมการออกแบบและการก่อสร้าง ได้ประดิษฐานพระพุทธรูปศิลาแบบมหายานในซุ้มคูหาทั้ง 4 ทิศ ศาลาการเปรียญ อยู่ทางด้านหน้าวัด เป็นอาคารสร้างด้วยไม้สักทั้งหลัง สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงให้สร้างเลียนแบบศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณาราม จังหวัดเพชรบุรี (ซึ่งเป็นท้องพระโรงเก่าสมัยพระเจ้าเสือ กษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา) เสาเป็นไม้ขนาดใหญ่ หลังคามุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ มีมุขและมุขลดทั้งหน้าหลัง หน้าบันทั้ง 2 ด้าน มีตราเครื่องหมายเป็นสำคัญ คือ ด้านหน้า (ด้านแม่น้ำเจ้าพระยา) มีตราจุลมงกุฎ หรือพระเกี้ยว อันเป็นพระราชลัญจกรในรัชกาลที่ 5 ด้านหลัง (ด้านตะวันออก) มีตราวชิราวุธ อันเป็นพระราชลัญจกรในรัชกาลที่ 6 ศาลาการเปรียญหลังนี้เป็นสถาปัตยกรรมไม้ขนาดใหญ่และสวยงาม ตำหนักพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นอาคารทรงไทย ประดับช่อฟ้า ใบระกา เป็นที่ประทับของ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ครั้นทรงผนวช และทรงจำพรรษาที่วัดนี้ขณะนั้นมีชื่อว่าวัดสมอราย ตำหนักสมเด็จพระพันปีหลวง เดิมเป็นที่ประทับของสมเด็จพระศรีพัชรินทรา พระบรมราชินีนาถ รัชกาลที่ 7 โปรดให้ย้ายมาจากพระราชวังพญาไททั้งหลัง มาสร้างขึ้นที่ วัดราชาธิวาสวิหาร