5 /5 ศุทธิจิตร จิรธรรมรัตน์: เป็นนักเรียนป.7 รุ่นสุดท้ายค่ะ เรียนตั้งแต่ป.1 โรงเรียนใกล้บ้านคือโรงเรียนสายน้ำทิพย์ แต่แม่กลับส่งให้มาเรียนที่นี่ คงเป็นวาสนา ภาพที่จำได้มีไม่มาก
มี...ภาพเข้าแถวหน้าเสาธง ครูใหญ่เสียงใจดีม๊วกๆ ท่านมักจัดชั่วโมงนั่งสมาธิ เสียงนำนั่งของท่านสงบเย็นอย่างมาก..."นั่งให้สบาย".."หลับตาเบาๆ แล้วภาวนา"...
" สัมมา...อะ...ระ...หังงงงๆๆๆๆ " เพื่อนๆหลับตาหมด...คงทำตามทุกอย่าง แต่ดิฉันทำตามแค่อย่างเดียวคือนั่งสบาย5..5 ส่วนตากลับเบิกโพลงมองคนโน้นทีคนนี้ที... ไม่เคยหลับตากับเขาหรอก5..5..
อีกภาพคือ...
หลังเลิกเรียนทุกห้องทุกชั้นเรียน นักเรียนตัองยกเก้าอี้ขึ้นโต๊ะ แล้วเอาผ้าถูพื้นประจำตัว แตะกีวีมาขัดถูพื้นใต้โต๊ะและรอบๆ ถูไปท่องอาขยานหรือสูตรคูณไป แล้วแต่คุณครูจะสั่งว่า..ท่องอาขยาน หรือ " อ่ะวันนี้ท่องสูตรคุณ "
ฉะนั้นทุกเช้าพวกเราก็จะได้ห้องเรียนที่น่าเรียนมาก เพราะพื้นห้องจะมันเงา ลากกันเอาอ้นถูพื้น ลื่นปรื๊ด..ปรื้ด สนุกมาก ทางเดินหน้าห้องเป็นพื้นหินอ่อนก็ลากกันเล่นปรื้ดๆ หลายคู่เหมือนกัน ที่เล่นกันนั้นคือเพื่อนๆ ส่วนดิฉันเรียบร้อยไม่กล้าแสดงออกเท่าไหร่
และภาพ...อะไรอีกน้าา...อ้อ!
..ชอบเดินตามทางรถไฟกลับบ้าน จริงๆไม่ได้ชอบเดินหรอก แต่เพราะ..
จะเอาเงินค่ารถซื้อขนม..5..5..5 ต่างหาก5..5..5
จบป.7 แล้ว ก็ไปต่อมศ.1 ที่โรงเรียนสายน้ำผึ้ง ที่นี่คือโรงเรียนใกล้บ้านล่ะ
ปัจจุบันมีความสงบทางใจอย่างมาก
..ได้ปฎิบัติธรรม ภาวนา " สัมมา อะระหัง"
อันนี้แหละถึงได้กล่าวว่า เป็นวาสนา
