วัดบางพลัด

ธวัชชัย อารีย์ ภายในวัดมีพระปรางค์เด่นเป็นสง่าสวยงาม เป็นพระปรางค์ในยุครัตนโกสินทร์ตอนกลาง ที่นิยมสร้างในช่วงรัชกาลที่ 4 ถึงรัชกาลที่ 5 และบริเวณวัดเป็นที่จอดรถของชาวบ้านละแวกนั้นทางเข้าซอยค่อนข้างเล็กแต่ไม่มากเข้าไปสามารถเข้าบริเวณพระปรางค์ได้แต่พระอุโบสถไม่เปิด วัดฉัตรแก้วจงกลณี เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงบางอ้อ เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร วัดฉัตรแก้วจงกลณีหรือที่ชาวบ้านเรียกว่า วัดบางอ้อ สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. 2330 ไม่ทราบนามและประวัติผู้สร้าง ที่มาของชื่อวัดฉัตรแก้วจงกลณีน่าจะเกี่ยวข้องกับผู้สร้าง แต่ยังหาหลักฐานไม่พบ เจดีย์ทรงปรางค์องค์ใหญ่ เป็นเจดีย์ย่อมุมยอดประดับนภศูล สันนิษฐานว่าสร้างตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว อุโบสถสร้างขึ้นแทนหลังเดิมที่รื้อไปเมื่อ พ.ศ. 2524 เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน หลังคาลด 3 ชั้น ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ ด้านหน้าและด้านหลังมีเสา 4 ต้น ซุ้มประตูและหน้าต่างปูนปั้นลายไทย ประดับกระจกสี ภายในมีจิตรกรรมฝาผนัง ปรางค์มีฐานกว้างประมาณ 35 เมตร สูง 25 เมตร วัดมีหอสวดมนต์ เป็นอาคารไม้สักทรงไทย กว้าง 11 เมตร ยาว 17 เมตร เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปเก่าแก่

Suporn Kulwatnantachai วัดโบราณขนาดใหญ่พอควร​ แต่เดิมมีชื่อว่าวัดสิงห์​เงิน​ ต่อมาเหลือเพียงชื่อวัดสิงห์​ สร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยาอาจเก่าถึงตอนต้น​ เพราะพบใบเสมาหินทรายแดงขนาดใหญ่สมัยอยุธยา​ตอนต้น​ พระพุทธ​รูปหินทรายแดงและขาวเป็นจำนวนมาก​ ต่อมาในสมัยรัตน​โกสินทร์​ตอนต้น​ บริเวณที่ตั้งวัดเคยเป็นที่พักทัพ​ และคงได้รับการปฏิสังขรณ์​โดยแม่ทัพในสมัยนั้น​ เพื่อเป็น​การล้างบาปจากศึกสงคราม​ วัดตั้งอยู่​ริมคลองบางจาก​ ซึ่งน่าจะเป็นชุมชนสำคัญจึงมีวัดเก่าสมัยอยุธยา​ตั้งแต่ปากคลอง​ คือวัดภคินีนาถ​ วัดใหม่เทพนิมิตร​ และวัดทอง​ วัดอยู่ในซอยจรัญ​สนิท​วงศ์​ 64 เลี้ยวขวาซอยแรก​แล้วเลี้ยวซ้ายซอยแรก​ วัดจะอยู่ทางขวามือ​ แต่ผมเดินเลียบคลองมาจากวัดเปาโรหิต​ย์​ เข้าวัดผ่านด้านหลังพระอุโบสถ​ใหม่​ จะเป็นพระอุโบสถ​เก่าเป็นแบบขนบเดิม​ มี​ช่อฟ้า​หางหงส์​ หน้าบันเรียบมีตราหัวสิงห์​คาบดาบ​ มีพาลัยทั้งด้านหน้าและหลัง​ เสาสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่​ไม่มีบัวหัวเสารับชายคา ไม่มีซุ้มกรอบประตู​หน้าต่าง​ ไม่ได้เปิดให้เข้า เดิมน่าจะหันหน้าไปทิศ​เหนือสู่คลอง​ ยังมีใบเสมาหินทรายแดงอยู่ในซุ้มโค้งรูปเสมา​ 8 ทิศ​ ข้างหลังมีพระอุปคุตนั่งใต้ฉัตร​ ทางด้านซ้ายเป็นพระอุโบสถ​ใหม่​แบบขนบ​เดิม​ มี​ช่อฟ้า​ใบระกา​หางหงส์​ หน้าบัน​มี​พระยืนปางอุ้ม​บาตร​ หันหน้า​ไปทางทิศ​ใต้ หน้าประตู​มีพระยืนปางรำพึง​ ไม่ได้เปิดให้เข้า​ มีใบเสมาธรรม​จักร​ตั้งบนฐาน​ 8 ทิศ​ ทางด้านหน้ามีอนุสาวรีย์​สมเด็จพระเจ้า​ตากสินทรงประทับสีดำใต้ฉัตรสีทอง​หันพระพักตร์​ไปทางทิศเหนือ เมื่อ​ 3 เดือนก่อนผมได้มาไหว้พระแถบบางยี่ขันทางสะพานพระ​ปิ่นเกล้า​ วันนี้ผมมาไหว้พระต่อทางสะพานกรุง​ธน​ เริ่มจากวัดสวนสวรรค์​ วัดคฤหบดี​ วัดบวร​มงคล​ วัดทอง​ วัดใหม่เทพนิ​มิตร​ วัดภคินีนาถ​ วัดเปาโรหิต​ย์​ ก่อนมาวัดสิงห์​ บางพลัด แล้วจะไปต่อวัดรวกบางบำหรุครับ

Pimphanita Tantiruangcharoen เป็นวัดที่สะอาด แต่ที่คับแคบ ไม่มีที่จอดรถรองรับ คนที่ไปเที่ยววัด แนะนำให้นั่งรถโดยสารมา เพราะซอยค่อนข้างแคบมาก รถสวนกันลำบากมาก ไปวันธรรมดา ยังพอมีที่จอดได้คันถึง2คัน ตัวเราไปยังต้องจอดที่หน้าโบสถ์เลย หลวงพ่อแซกคำ เป็นพระทองคำที่สวยงามมาก วัดร่มรื่นค่ะ ริมน้ำ วิวดี เห็นสะพานพระราม8 ใกล้ๆเลยค่ะ

ธวัชชัย อารีย์ วัดดาวดึงษาราม เป็นวัดที่สวยงามมากๆ สะอาด และมีภาพวาดฝาผนัง และบานประตูที่สวยงามมาก พระอุโบสถมีความงดงามมาก ตอนไปถ่ายรูปเป็นช่วงพระทำวัตรเช้า ขนาดไม่สามารถเดินเข้าไปได้ลึกยังรู้สึกกับความสวยงามภายในของพระอุโบสถของวัดแห่งนี้จริงๆ วัดดาวดึงษาราม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ ตั้งอยู่ในแขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร วัดสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1 โดยดำริของเจ้าจอมแว่น ในรัชกาลที่ 1 หรือคุณเสือที่ได้สร้างวัดไว้กลางสวนตำบลบางยี่ขัน ธนบุรี เดิมชื่อว่า วัดขรัวอิน คุณเสือได้สร้างพระอุโบสถก่ออิฐสูงพ้นดินประมาณ 2 ศอก เอาไม้แก่นทำเสาประธาน หลังคามุงกระเบื้องฝาผนังไม้สัก มีบานประตูหน้าต่างเข้าออก ในสมัยรัชกาลที่ 2 มีเจ้าลาวคนหนึ่งเป็นผู้หญิงชื่อ อิน ได้ทำการบูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะสงฆ์ รื้อกุฏิเดิมซึ่งเป็นไม้ ก่อเป็นตึก ใช้ไม้แก่นเป็นเสาประธาน หลังคามุงกระเบื้อง ฝาไม้ไผ่ขัดแตะถือปูน ดูเหมือนฝาผนังตึกมีประตูหน้าต่าง รื้อฝาผนังและหลังคามุงกระเบื้อง มีช่อฟ้าใบระกา ต่อมารัชกาลที่ 3 ได้พระราชทานนามใหม่ว่า วัดดาวดึงษาราม ซึ่งหมายถึง วัดเป็นที่สถิตของพระอินทร์ ซึ่งยังมีการบูรณปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่โดยพระยามหาเทพ (ปาน) ต้นตระกูลปาณิกบุตร ได้ก่อร้างพระอุโบสถ ศาลาการเปรียญ และถาวรวัตถุอีกมากมาย ในอุโบสถมีจิตรกรรมฝาผนัง เรื่องราวทศชาติชาดก เรื่องพระมหากัสสปะ เรื่องพระเจ้าทธิวาหนะ เรื่องพระนางสามาวดี เป็นต้น เชื่อกันว่า เป็นฝีมือของครูกงแป๊ะ (หลวงเสนีย์บริรักษ์) และครูทองอยู่ (หลวงวิจิตรเจษฎา) ช่างฝีมือเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ในยุคนั้น

วรามล จิตรไพโรจน์ เป็นตลาดเช้าบรรยากาศตลาดที่เป็นบ้านๆดีแม่ค้านำผักที่ปลูกในสวนมาขายเองราคาไม่แพงบางครั้งโชคดีใด้ใด้ผักผลไม้แปลกๆหาทานยากมาขายแนะนำอย่านำรถยนต์มาเพราะหาที่จอดยากให้นำให้ขี่มอเตอร์ไซจะสะดวกกว่าครับ

Mario Kung ที่จอดรถไม่มีนะครับ เพราะส่วนมากคนในชุมชนติดหมดแล้ว ที่แคบ วัดเข้าไปลึกหน่อย แต่หลังวัดติดแม่น้ำเจ้าพระยา มีท่าเรือวัด ยืนตรงโป้ะเรือลมเย็น มองเห็นสะพานกรุงธนและสะพานพระรามแปด มิงอีกด้านเห็นรัฐสภา